Basatiak gara!
Bilbo, 2025eko maiatzaren 11. Arriaga antzokia. ¡Soy salvaje! (Basatia naiz!) La Maquiné-ren diziplina anitzeko ikuskizuna, György Ligeti, Maurice Delage, Bela Bartok, Claude Debussy eta Jose Lopez Montes-en musikarekin.
Antzezleak: Angela Caceres eta Noe Lifona. Musikariak: Manuel Rallo, flauta, Jorge Camacho, pianoa, eta Solomia Antonyak, ahotsa.
Musika aukeraketa: Joaquin Casanova. Musika-egokitzapenak eta moldaketak: Jose Lopez-Montes. Soinu-girotzea: Mariano Lozano-Platas eta Joaquin Casanova.
Dramaturgia eta zuzendaritza: Joaquin Casanova eta Elisa Ramos. Eszenografia, txotxongilo eta maskaren diseinua: Joaquin Casanova eta Elisa Ramos. Eszenografiaren errealizazioa: Joaquin Casanova, Elisa Ramos eta Carlos Monzon. Argiztapenaren diseinua eta proiekzioak: Joaquin Casanova. Txotxongiloak eta maskarak: Elisa Ramos eta Alvaro Albaladejo. Jantzien diseinua: Elisa Ramos. Jantziak: Vanessa Cañaveral.
La Maquiné-ren ekoizpena, Andaluziako Kultur Erakundeen Agentziarekin lankidetzan. Andaluziako Junta.
ABAO Txiki.
JUAN CARLOS MURILLO
Soy Salvaje! (Basatia naiz!) Joaquin Casanovak eta Elisa Ramosek 2008an sortutako arte eszenikoen La Maquiné konpainiaren diziplina anitzeko ikuskizunaren estreinaldiak amaiera eman zion ABAO Txikiren 2024-2025 denboraldiari.
Joaquin Casanovak zuzendutako ikuskizuna dugu eta hainbat konpositoreren obrak biltzen ditu, hala nola, Ligeti, Delage, Debussy edo López Montes, musika-egokitzapenaren eta konponketen arduraduna.
Musika -txirula, pianoa, aurrez grabaturiko sintetizadorea eta ahotsa- mimo, pantomima eta txotxongilo eta maskaren antzerkia uztartzen dituen ikuskizunak Mona neskatoaren, eta hura oihanean aurkitu eta bertan hazi zuen Koko gorilaren istorioa kontatzen du, hala nola haien bizimodua eta haien habitata nola aldatzen diren Mona zibilizaziora ekartzen duten eta Koko zoologiko batean giltzapetzen duten gizakien inbasioaren ondorioz.
Musikak, pantomimak eta txotxongiloen eta maskaren antzerkiak bat egiten dute ikuskizun honetan, baita bikain bat egin ere, askatasunaz, inozentziaz, naturarekin harremanetan egoteko beharraz, izaki bizidun ororen errespetuaren eta zaintzaren garrantziaz berba egiten digun eta zibilizazioa, benetan gizaki egiten gaituen hori, bihotzean hasten dela eta enpatian eta maitasunean gauzatzen dela adierazten digun manifestu eszeniko bat osatzeko.
Trama musika-euskarri koherente eta esanguratsua osatzen duten hainbat gairen inguruan egituratzen da, oihanaren oroitzapen lanbrotsu eta onirikotik hiriko paisaia inarmoniko eta babesgabeenetaraino, non musikak bere testu-funtzioa bikain betetzen duen, edukia eta sentimendua uztartuz eta transmitituz.
Soinu-testu bat pertsonaiak, Koko eta Mona, hezurmamitzen dituzten bi aktoreen espresioarekin eta keinuekin zeharo bat datorrena, horiek musikak ezarritako ildoarekin estu lotzen diren bitartean. Horrela, bi hizkuntzak, musika eta gorputz- eta keinu-adierazpena, guztiz bat egitea lortzen dute, hitzen beharrik ez duen eta istorioan dauden mezuak eta emozioak modu zehatz eta organikoan transmititzen dituen esperientzia biziarazteko.
Azken finean, musikaren eta pantomimaren indarraren eta espresio-gaitasunaren erakusgarri bikaina, adierazpen dramatiko eta poetikoko jatorrizko generoak. Arriagan zegoen publikoa hasiera-hasieratik harrapatu eta emozionatu zuen proposamen eszenikoa, eta, aldi berean, ABAO Txikiren denboraldia borobildu zuena, programaren kalitate artistikoa eta balio pedagogikoa, beste behin ere, nabarmenduz.
